بی شک از بهترین دغدغه هایی که بخش وسیعی از اقشار جامعه را درگیر و زمین گیر ساخته معیشت و وضعیت ناگوار اقتصادی آنها در برهه کنونی است.

مسائلی از قبیل رکود و تورم اقتصادی، انبود طرح های نیمه تمام در کشور، تعطیلی و نیمه تعطیلی واحدهای تولیدی، عدم تزریق منابع اعتباری به چرخه اقتصادی و تولید، مهم تر از همه بحران بیکاری و لاینحل ماندن اشتغال جوانان تحصیل کرده و ...

این موارد و مقولات اقتصادی و اجتماعی فراوان دیگر زمینه ساز ناخرسندی اقشار جامعه را به دنبال داشته است. کم اثر بودن فعالیت ها و اقدامات انجام شده برای کاهش و یا تعدیل ناب های باقیمانده از دولت های نهم و دهم و مشکلات پیش رو و حل شده در دوبت یازدهم، علیرغم وعده های داده شده بیش از پیش موجبات بی اعتمادی به شعارها و برنامه ها را فراهم و فضای اجتماعی اقتصادی جامعه را به شدت آسیب پذیر ساخته است.
در چنین شرایطی مجموعه طیف اصلاح طلب و تحول خواه و به عبارتی تشکل های سیاسی دارای چنین رویکردی در آزمون سخت و تعیین کننده ای قرار دارند.

برخی سوالاتی که در ذهن جامعه و مردم وجود دارد، اینکه نقش و جایگاه احزاب در چنین شرایطی چیست؟

آیا حزب یا احزاب فی در مقاطع ( دوره ای) انتخابات دارای کارکرد و نقش آفرین هستند؟

نقش و جایگاه احزاب در حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی چگونه است؟

به عبارتی دیگران میتوان اینطور نتیجه گیری کرد که خواسته و انتظار مردم و جامعه از حزب یا احزاب چیست؟

آنچه مردم میخواهند اینکه حزب در شرایط سخت اقتصادی سیاسی و در هر شرایطی در کنار و همراه آن ها باشند.

از انجا که حزب یا احزاب بدون توجه به واقعیت های جامعه معنا و مفهوم خود را از دست میدهند، لذا حزب و یا احزابی توفیق دوام و بقای فعالیت خواهند داشت که بتوانند با توجه جدی به مسائل و مشکلات مبتلا به جامعه، با ارائه برنامه های عملی، واقع گرایانه و عملگرا ساز و کارهای اجرایی شخصی برای برون رفت جامعه از مشکلات به ویژه مسائلی که از نظر مردم در اولویت قرار دارد تلاش و اقدام نمایند.